Od konsekracji naszego Kościoła minęło już ćwierćwiecze. Sięgam pamięcią do tego wydarzenia z wielką nostalgią, dumą i miłością. Pamiętam ludzi, wydarzenia, troski i radości towarzyszące budowie i później konsekracji tej Świątyni. Z tej okazji chciałbym chociaż w krótkich słowach przywołać w pamięci parafian, samą uroczystość poświęcenia kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku z przed 25 lat.
W roku 1987, począwszy od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do końca maja, Msze św. sprawowane były w nowopowstałym kościele dwukrotnie, we wszystkie niedziele, a w czerwcu trzykrotnie. Dnia 21 czerwca w obu świątyniach, na wszystkich Mszach św. odczytany został dekret ks. Biskupa opolskiego o utworzeniu nowej parafii w Kluczborku o treści:

Na większą cześć i chwałę Bożą i dla dobra dusz nieśmiertelnych w oparciu o Kan. 515 KPK oraz Motu Proprio Ecclesiae Stanctae Pawła VI z 1966 r. nr 21, po wysłuchaniu zainteresowanych stron:
1. Eryguję niniejszym parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku, ul. XXX-lecia PRL nr 7.
2. Nowoutworzona parafia będzie obejmowała ulice (…..) oraz Gotartów (wioska)
3. Obowiązek utrzymania kościoła, plebanii, domu katechetycznego oraz służby kościelnej będzie spoczywał na parafii.
4. Biskup Opolski mianuje każdorazowo proboszcza. Jego uposażenie stanowić będą ofiary składane przez wiernych, z okazji posług duszpasterskich, z zachowaniem w tym względzie obowiązujących przepisów kościelnego prawa powszechnego i diecezjalnego.
5. Parafia będzie używała pieczęci z wizerunkiem tytułu kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa z napisem: Parafia Rzymskokatolicka Najświętszego Serca Pana Jezusa, lub po łacinie: Paraecia Romano – catolica SSmi Codis Jesu in Kluczbork.
6. Parafia będzie należała do dekanatu Kluczbork.
7. Dekret wchodzi w życie z dniem poświęcenia kościoła parafialnego tj. 28 czerwca 1987r. Powinien być ogłoszony w obu kościołach Kluczborka na tydzień przed tym, w niedzielę 21 czerwca 1987r.

Opole, dn. 30 maja 1987 r.
ks. Andrzej Hanich, w/z Kanclerza Kurii

+ Alfons Nossol, biskup opolski


Od 21 do 27 czerwca prowadzone były w kościele Rekolekcje Przedkonsekracyjne. Nauki rekolekcyjne głosił ks. Marcin Ogiolda diecezjalny duszpasterz akademicki z Gliwic. W czasie trwania rekolekcji ks. Biskup Ordynariusz mianował księdza Marcina proboszczem nowopowstałej parafii p.w. Ducha Św. w Winowie. Obecnie jest proboszczem w Szczedrzyku.
Nauki głoszone były w sposób dla każdego zrozumiały i interesujący, a uczestnictwo dzieci, młodzieży i dorosłych w słuchaniu nauk i u spowiedzi głównej w nowoerygowanej parafii było niespodziewanie liczne. Należy też podkreślić gremialne i systematyczne przystępowanie wiernych do Stołu Eucharystycznego.
Warto podkreślić, że w niedzielę rozpoczynającą rekolekcje, nauki przygotowujące do konsekracji Kościoła głoszone były na wszystkich mszach świętych w obydwu kluczborskich świątyniach.
Uroczystości konsekracji kościoła i kanoniczne wprowadzenie proboszcza odbyło się w niedzielę 28 czerwca o godz. 16.00. Przewodniczył jej Ks. Biskup Jan Bagiński. Program uroczystości został skonsultowany z ceremoniarzem biskupim ks. Andrzejem Hanichem, który przedstawiał się następująco:
- uroczysta procesja do kościoła,
- powitanie ks. Biskupa i wręczenie Mu kluczy kościoła,
- poświęcenie wody i pokropienie wiernych ołtarza i ścian kościoła,
- śpiew „Chwała na wysokości Bogu”,
- homilia ks. Biskupa,
- śpiew Litanii do Wszystkich Świętych,
- umieszczenie w ołtarzu relikwii śś. Tymoteusza i Aurelii, męczenników rzymskich,
- modlitwa konsekracyjna,
- namaszczenie ołtarza i ścian kościoła,
- okadzenie ołtarza i kościoła,
- oświetlenie ołtarza i kościoła,
- wprowadzenie proboszcza: - Odczytanie Dekretu Nominacyjnego; - Wyznanie wiary ks. Proboszcza przed Biskupem; - Kanoniczne przekazanie parafii przez ks. Biskupa ks. Proboszczowi Franciszkowi Drendzie,
- procesja z darami ofiarnymi,
- komunia święta,
- Te Deum,
- modlitwa do komunii św.,
- podziękowanie ks. Biskupowi.,
- błogosławieństwo końcowe,
- śpiew: My chcemy Boga.

W kronice parafialnej zanotowano: „I nadszedł oczekiwany Wielki Dzień – Niedziela 28 czerwca 1987 r. Dzień konsekracji nowo wybudowanego kościoła ku czci Najświętszego Serca Jezusowego. Dzień, na który wspólnota parafialna oczekiwała prawie 5 lat, a dla którego ogromne zasługi oddał śp. ks. Dziekan Zygmunt Curzydło, z kolei Jego następca – były proboszcz Parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych – ks. Prałat, a obecnie ks. Bp Jan Bagiński i nieoceniony Budowniczy tego kościoła – obecnie proboszcz tej parafii, ks. Franciszek Drenda oraz wielu wiernych, którzy na budowie pracowali ofiarnie i systematycznie, bez względu na różnego rodzaju występujące warunki atmosferyczne i kaprysy pogody.”

Jak sięgam myślą, uczestniczyło w tej uroczystości ponad dziewięćdziesięciu kapłanów, na pierwszym planie J.E. ks. bp Jan Bagiński – konsekrator kościoła. Byli również: senior-emeryt ks. dziekan Eugeniusz Butra, rektor Seminarium Duchownego w Nysie ks. doc. dr hab. Kazimierz Dola, były rektor WSD w Nysie ks. prałat Kazimierz Gaworski, ks. Profesorowie i Moderatorzy WSD w Nysie, ks. Józef Krzemiński – jezuita, ks. dr Krzysztof Wollek z RFN, ceremoniarz biskupi, ks. Andrzej Hanich i inni księża w różny sposób związani z Kluczborkiem. Obecny był także pastor Henryk Szchröeder – ówczesny proboszcz parafii Ewangelicko – Augsburskiej w Kluczborku i jego gość, pastor z RFN.
Uczestniczyły również w tej uroczystości siostry Józefitki z naszego klasztoru, były delegacje Stronnictwa Demokratycznego i Cechu Rzemiosła wraz ze sztandarami. Uroczystość oprawą muzyczną uświetniał chór męski pod kierownictwem s. Zuzanny z kościoła Matki Bożej Wspomożenia Wiernych i organistki s. Jolanty, schola sióstr Józefitek i orkiestra dęta pod kierownictwem p. Antoniego Pianki. Kościół wypełniony był niezliczoną rzeszą wiernych, setki ludzi stały na placu przed kościołem i na dwóch drogach dojazdowych do świątyni od ulicy XXX-lecia PRL (obecnie Jana Pawła II).
Dzisiaj, tak jak przed 25 – laty, widzę tę procesję z ks. Biskupem i wiernymi kroczącymi z plebanii do kościoła. Ks. Biskup zatrzymuje się przy zamkniętych drzwiach u głównego wejścia, zostają Mu wręczone klucze, drzwi są otwierane i procesja uroczyście wkracza do kościoła. W prezbiterium następuje powitanie ks. Biskupa przez jedną z dziewczynek, przedstawicielkę dzieci, a następnie przez przedstawiciela wiernych w imieniu społeczności parafialnej Kluczborka. Rozpoczyna się sprawowanie Mszy św., którą celebruje ks. Biskup w asyście ks. Jerzego Witeczka i ks. Zygfryda Pluty. W czasie Mszy św. ks. dziekan Edmund Podzielny, proboszcz Parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych odczytuje Dekret Nominacyjny na proboszcza Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Nr: 940/87/P, 10 czerwca 1987 r.
Ksiądz Franciszek Drenda
w Kluczborku

W związku z utworzeniem Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku mianuję Księdza z dniem 28 czerwca 1987 r. kanonicznym proboszczem tej parafii ze wszystkimi uprawnieniami i obowiązkami, przewidzianymi w Kan. 528-537 KPK. Tym samym odwołuję Księdza z dotychczasowych obowiązków wikarego parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. Równocześnie proszę ks. bpa. Jana Bagińskiego o wprowadzenie Księdza na urząd proboszcza, zgodnie z wymogami prawa kanonicznego, w dniu konsekracji kościoła tj. 28 czerwca 1987r. Korzystając z okazji, pragnę wyrazić szczery podziw i głęboką radość całego Kościoła Opolskiego, z tego gigantycznego dzieła, jakim jest nowo konsekrowany kościół parafialny z okalającym go kompleksem parafialno – katechetycznym. Choć jest to owoc trudu wszystkich parafian kluczborskich, to jednak w szczególnej mierze pozostaje faktem Twojego umiejętnego przewodnictwa w tym dziele, Drogi Księże Franciszku.
Bóg Ci zapłać za to minione pracowite pięciolecie. Budowniczemu kościoła życzę równie skutecznego dalszego budowania Kościoła duchownego, jakim jest – powierzona Twojej kapłańskiej pieczy – wspólnota parafialna. A wszystkim Twoim parafianom – aby ta nowa świątynia była zawsze ich umiłowanym Domem Bożym.

Szczęść Boże
+ Alfons Nossol bp

Na zakończenie uroczystości konsekracyjnej wystąpiła przedstawicielka młodzieży nowo erygowanej parafii, z przyrzeczeniem i zapewnieniem, że młodzież parafii będzie wierna Chrystusowi i Jego przykazaniom, i że będzie stale dbać o porządek, czystość i wystrój kościoła i otoczenia. Na koniec ks. Biskup udzielił wiernym pasterskiego błogosławieństwa i odśpiewano pieśń „My chcemy Boga”. Procesja wyruszyła z kościoła i odprowadziła ks. Biskupa na plebanię.
Uroczystość konsekracyjna trwała od godz. 15 do 17. W godzinach późniejszych przyjechał z Kurii Opolskiej ks. bp Jan Wieczorek, ażeby nowo ustanowionemu proboszczowi, czyli mnie złożyć gratulacje i udzielić pasterskiego błogosławieństwa.
Następnego dnia, w poniedziałek 29 czerwca 1987 r., Uroczystość św. apostołów Piotra i Pawła. W tym dniu zostały odprawione dwie Msze św. Wieczorną Mszę św. celebrowałem ja wraz z ks. dr Krzysztofem Wollkiem z RFN. Homilię głosił ks. Józef Krzemiński jezuita. Mimo dnia roboczego, kościół był zapełniony wiernymi.
Należy wspomnieć, że czerwiec 1987r. był miesiącem II Krajowego Kongresu Eucharystycznego pod hasłem „Do końca ich umiłował”. Gościliśmy na polskiej ziemi Ojca Świętego Jana Pawła II w dn. 8-14 czerwca. Była to trzecia pielgrzymka Papieża do Polski.
Skończył się czas budowy kościoła jako budowli. Wiele prac jeszcze podjęto w latach 1987-2007. Nasza świątynia stawała się coraz piękniejsza, bogatsza. Rozpoczął się czas budowy Wspólnoty Parafialnej.
Do 15 sierpnia 1987 r. posługę duszpasterską sprawowałem sam z pomocą poproszonych księży – gości. We wszystkie weekendy tego okresu wspomagał mnie mój przyjaciel z lat seminaryjnych ks. Tadeusz Nowaka – prefekt (wychowawca) w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Dekretem kurii Diecezjalnej w Opolu pierwszymi wikariuszami naszej parafii zostali:
- Ks. Helmut Piechota – neoprezbiter (Opole – Półwieś) obecnie proboszcz parafii Jełowa,
- Ks. Zygfryd Flak – (trzy lata wikariatu w parafii Bożego Ciała Bytom – Miechowice) obecnie proboszcz parafii Ujazd Śląski,
- Ks. Kazimierz Kłapkowski (cztery lata wikariatu) obecnie proboszcz parafii w diecezji kaliskiej Dzietrzkowice.
W tym samym czasie decyzją Matki Generalnej S. Stefanii Jaworskiej i Zarządu Zgromadzenia Sióstr Św. Józefa, do pracy katechetycznej w naszej Parafii została skierowana doświadczona katechetka s. Archangela.
W tym składzie rozpoczęliśmy katechizację dzieci i młodzieży z terenu naszej parafii, wtedy jeszcze w salkach katechetycznych. Sam, prowadząc prace wykończeniowe domu katechetycznego przygotowywałem również dzieci do Pierwszej Komunii Św., do której w tym roku 87/88 przystąpiło 309 dzieci. S. Archangela miała 30 godzin tygodniowo, a księża wikary około 25.
Również dzięki życzliwości Matki Generalnej pracę podjęły w naszej parafii s. Józefitki: s. Alberta w kancelarii i s. Jolanta, jako organistka i dyrygentka chóru.
Pierwszym zakrystianinem był p. Krzysztof Myśliwczyk. Była to pierwsza praca zawodowa tych młodych ludzi. Prowadzenia plebanii podjęła się p. Anna Curzydło z pomocą p. Marianny Zając, była to jakby kontynuacja pracy w czasie budowy, a wcześniej jeszcze u ks. proboszcza Zygmunta Curzydło.
Z tym zespołem rozpoczęliśmy z całą gorliwością służbę powierzonej nam wspólnocie Ludu Bożego. Od samego początku wierni przylgnęli do swojego kościoła. Byli zawsze chętni do wszelkiej pomocy i aktywnie podejmowali wszystkie zaproszenia i wezwania o, które prosiliśmy, a jednocześnie wykazywali wiele własnych inicjatyw na polu materialnym i duchowym.
O tym, że udało nam się wybudować wspaniałą świątynię w sensie materialnym niech zaświadczy fakt, że Stowarzyszenie Architektów Polskich w Opolu przyznało naszej świątyni wraz z całym kompleksem tytuł: „Mister Architektury Opolszczyzny 1988.”
Duchowe piękno młodej parafialnej wspólnoty objawiało się w aktywnym życiu religijnym, powstaniu i działalności licznych grup i stowarzyszeń parafialnych (ok. 30), wielu powołań kapłańskich i zakonnych (męskich i żeńskich).
Najlepszym miernikiem tego jak mieszkańcy związani byli z parafią i kościołem, niech będzie I miejsce w konkursie przeprowadzonym przez NTO w 2008 roku, przyznającym tytuł „Najlepsza Parafia Opolszczyzny”, w którym parafianie nie zapomnieli również o swoim proboszczu.
W tym wyjątkowym dniu Srebrnego Jubileuszu naszej umiłowanej Świątyni i Parafii, pragnę raz jeszcze podziękować JE Ks. Bp Janowi Bagińskiemu – (Czcigodnemu Jubilatowi, który niedawno obchodził 80-te urodziny) za konsekrację Kościoła, za „finiszowy bój” z ówczesnymi władzami o zezwolenie na budowę. Za ogromne serce i hojną dłoń oraz wielkie zaufanie dla tej potężnej inwestycji, jaką była budowa nowego kościoła.
Dziękuję osobno ks. Infułatowi Edmundowi Podzielnemu, ówczesnemu proboszczowi macierzystej parafii, która zrodziła swą „córę” parafię NSPJ.
Moje podziękowanie kieruję również do wszystkich pracowników wielu branż zatrudnionych przy budowie kościoła, na czele z kierownikiem budowy inż. Pawłem Kupką.
Dziękuję Wam wszystkim prawdziwym budowniczym społecznikom, kobietom i mężczyznom. Szczególnie załodze i dyrekcji „Famaku” i całej wspaniałej wspólnocie Ludu Bożego miasta Kluczborka i okolic.

Szczęść Wam Boże
Ks. Franciszek Drenda

Ks. Franciszek Drenda