PANORAMA


Zwiedź wirtualnie
wnętrze kościoła

ZAPRASZAMY!

AKTUALNOŚCI


  • W galerii dodano album zdjęć
    Pielgrzymka Ślubowana do Częstochowy


  • Pobierz przeglądarkę MOZILLA FIREFOX, aby otwierać stronę w jak najlepszej jakości. Kliknij tutaj.

  • Menu
    Strona Główna
    Kontakt
    Galeria
    Szukaj
    O stronie
    Obszar
    Linki
    Kancelaria
    Msze św., spowiedź itp.
    Modlitwy i Prośby
    Wyślij eKartkę
    Wywiady i rozmowy
    Droga Krzyżowa
    Audycje RADIA PLUS
    Administratorzy
    Regulamin
    STATYSTYKI
    Do pobrania
    Logo
    Kurs przedmałżeński
    Pogrzeb katolicki
    Prześlij intencję
    Odnowa w Duchu Św.
    Tydzień w parafii
    PARAFIA MBWW
    Klasztor Sercanów
    Modlitwy do bł. JP II

    BUDOWA KOŚCIOŁA
    Ks. Zygmunt Curzydło
    Ks. Bp Jan Bagiński
    Plac budowy
    Rozpoczęcie budowy
    Wmurowanie kamienia węgielnego
    Lata 1983-1987
    Konsekracja kościoła
    Wspomnienia parafian
    Summary

    PARAFIA
    Historia parafii
    Historia kościoła
    JUBILEUSZ XX-lecia
    Książka na XX-lecie
    JUBILEUSZ XXV-lecia
    Pomnik Jana Pawła II
    ŻYCIE RELIGIJNE
    Kościelni
    Katecheci
    Rada Duszpasterska
    Nadzwyczajni szafarze
    Organiści
    Prace gospodarcze
    Siostry Józefitki
    Śp. S. Jolanta Sekuła
    Zakład Karny
    Dekanat Kluczbork

    DUSZPASTERSTWO
    KAPŁANI
    Pochodzący z parafii
    Poprzednio pracujący
    Ks. Franciszek Drenda
    Śp. Ks. Bembenek
    Siostry Zakonne
    Chrzty
    Roczki
    Zapowiedzi
    Nauki dla narzeczonych
    Śluby
    Jubileusze małżeńskie
    Zmarli 2016/2017
    Msze św. w Opolu
    Msze św. za granicą

    HOSPICJUM ŚW. O. PIO
    Akt notarialny.1.07.2009

    SAKRAMENTY
    Chrzest
    Eucharystia
    Bierzmowanie
    Namaszczenie chorych
    Małżeństwo
    Kapłaństwo

    WSPÓLNOTY
    Grupy parafialne
    Formacyjne
    Eucharystyczny Ruch Młodych
    Ruch szensztacki
    Krąg Biblijny
    Komunia i Wyzwolenie
    Harcerki i Harcerze
    Liturgiczne
    Ministranci
    Dzieci Maryi
    Schola liturgiczna
    Chór parafialny
    Orkiestra dęta
    Modlitewne
    Koło Przyjaciół Radia Maryja
    Żywy Różaniec
    Apostolat Maryjny
    Apostolat "Margaretka"
    Stowarzyszenie Najświętszego Serca Pana Jezusa
    Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci
    Rodzina rodzin kapłanów, kleryków i sióstr zakonnych
    Franciszkański Zakon Świeckich
    Modlitewna Grupa Św. Józefa
    Katolicka Odnowa w Duchu Świętym
    Charytatywne
    Caritas
    Muminki
    Bractwo więzienne
    Wspólnota Sybiraków
    Klub AA "Nowe Życie"
    SŁOWO BOŻE
    Słowo Boże na dziś
    Brewiarz na dziś
    Komentarze do czytań
    Cytat i myśl na dziś

    GAZETKA PARAFIALNA
    Początki gazetki
    Zespół redakcyjny
    Wywiady i rozmowy
    Do pobrania

    BŁ. JAN PAWEŁ II
    Jak wybrano Papieża Polaka
    Beatyfikacje
    Kanonizacje
    25 najważniejszych wydarzeń pontyfikatu
    Pontyfikat w statystyce
    Podróże zagraniczne
    Pielgrzymki do Ojczyzny
    Pokolenie bł. Jana Pawła II

    NAJŚW. SERCE JEZUSA
    Kult Serca Bożego
    Litania do NSPJ
    Akt poświęcenia rodziny ludzkiej

    MIŁOSIERDZIE
    Miłosierdzie Boże
    Modlitwy do św. Faustyny
    Akt zawierzenia świata Miłosierdziu Bożemu
    Litania do Miłosierdzia Bożego
    Koronka
    Dzienniczek

    RODZINA
    Światełko odblaskowe Pana Boga-świadectwo
    Duchowa adopcja-pytania i odpowiedzi
    Duchowa adopcja
    Eutanazja
    Cud życia
    List ojca do nienarodzonego syna
    Świadectwo
    Diakonia życia
    Dom Matki i Dziecka w Opolu
    Katolicki Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy w Opolu

    MODLITWY
    Modlitwa poranna
    Modlitwa studenta
    Modlitwa za rodziców
    Modlitwa w każdej potrzebie
    Modlitwa przed egzaminem
    Modlitwa przed spoczynkiem
    Modlitwa narzeczonych
    Modlitwa za przyszłą żonę
    Modlitwa za przyszłego męża
    Modlitwa rodziców za dzieci
    Modlitwa małżonków
    Modlitwa o powołania
    Modlitwy do św. Michała Archanioła

    RÓŻANIEC
    O Różańcu
    Tajemice chwalebne
    Tajemnice bolesne
    Tajemnice światła
    Tajemnice radosne

    Dodaj link
    Dodaj newsa
    Dodaj zdjęcie

    Guestbook

    Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
    Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa

    Czerwiec to miesiąc w sposób szczególny poświęcony czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kult Serca Jezusowego wywodzi się z czasów średniowiecza; początkowo miał charakter prywatny, z czasem ogarnął szerokie rzesze społeczeństwa.

    Mistyka średniowiecza łączyła kult Serca Jezusowego w bardzo żywym nabożeństwem do Najświętszej Rany boku Jezusa. Do najpierwszych, którzy w Ranie boku, otwartej włócznią żołnierza, odnaleźli Serce Boże należy nieznany autor poetyckiego utworu Winny szczep mistyczny. Mówi w nim, że właśnie w tej Ranie odnalazł Serce Boże, że spocznie przy Nim, że się już z Nim nie rozstanie. Cały zakon św. Dominika Guzmana – dominikanie – bardzo wcześnie przyswoił sobie nabożeństwo do zranionego boku i Serca Pana Jezusa. W piątek po oktawie Bożego Ciała, a więc w dzień, który sobie Chrystus wybrał na święto Jego Serca, dominikanie odmawiali oficjum o Ranie boku Pana Jezusa.

    Warto wymienić przynajmniej kilku świętych i błogosławionych, którzy wyróżniali się w średniowieczu szczególnym nabożeństwem do Serca Pana Jezusa; w tym Sercu znaleźli dla siebie źródło szczególnej radości i uświęcenia: Św. Mechtylda (1241-1298) za zachętą samego Pana Jezusa wchodziła do Jego Serca i w nim spoczywała. Jezus oddawał jej swoje Serce jako znak zawartego z nią przymierza. Pewnego dnia w czasie spotkania Pan tak mocno przycisnął jej serce do swojego Serca, że miała wrażenie, że odtąd te dwa serca stanowią jedno. Mechtylda każdego rana witała Boże Serce i każdego wieczora czule je żegnała.

    Podobnym przywilejem cieszyła się młodsza siostra Mechtyldy, św. Gertruda (1250-1303). Jej zasadnicze dzieło, które wsławiło jej imię po całej Europie, to Poseł Bożej pobożności. Jest to prawdziwy poemat miłości Boga do duszy i duszy do Boga. Jego zaś źródłem jest Najświętsze Serce Syna Bożego. Można powiedzieć, że Gertruda obcowała z Sercem Jezusowym na co dzień.

    Do św. Małgorzaty z Kortony (1252-1297) Pan Jezus odezwał się pewnego dnia: „Połóż twe ręce na ranach moich rąk!” Na to święta: „Nie, Panie!” W tej chwili otwarła się rana boku Chrystusa i święta ujrzała w niej Serce Zbawcy.

    Od XVII w. nabożeństwo do Serca Pana Jezusa staje się własnością ogółu wiernych i całego Kościoła. Przyczyniło się do tego dwoje świętych: św. Jan Eudes i św. Małgorzata Maria Alacoque. Pierwszy działał bardziej z własnej inicjatywy, natomiast św. Małgorzata – pod wpływem nakazów, jakie otrzymała od samego Chrystusa, który chciał się jej pośrednictwem posłużyć.

    Św. Jan Eudes (1601-1680) w dekrecie o heroiczności cnót (1903) jest nazwany „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”. W breve beatyfikacyjnym czytamy wprost: „Płonąc sam szczególną miłością ku Najświętszym Sercom Jezusa i Maryi, powziął pierwszy – a nie było to bez natchnienia Bożego – myśl publicznego kultu ku ich czci. Należy go przeto uważać za ojca tego, tak miłego nam nabożeństwa. (...) Był także tego kultu doktorem, albowiem ku czci obu Serc ułożył oficjum i Mszę świętą. Był wreszcie ich apostołem, bo całym sercem przykładał się do szerzenia tego zbawiennego nabożeństwa”. Jan Eudes chciał, aby ono było własnością wszystkich. Nowością, którą wprowadził było również to, że nabożeństwo do Serca Pana Jezusa łączył ściśle z nabożeństwem do Serca Maryi. Nie umiał tych dwóch Serc rozłączyć. Wreszcie nabożeństwo do tych dwóch Serc wprowadził do liturgii Kościoła.

    Jan Eudes postawił sobie za cel, za program swojej kapłańskiej misji szerzenie kultu i nabożeństwa do Serca Pana Jezusa i do Serca Maryi: niezmordowanym słowem, pismami i dziełami. Założył także ku czci tych dwóch Serc i pod ich imieniem osobną rodzinę zakonną (1641), aby kapłani tegoż zgromadzenia ex professo oddawali się szerzeniu nabożeństwa do tych dwóch Serc. Ku czci tych dwóch Serc przepisuje swoim synom duchownym osobne nabożeństwa i modlitwy, wśród nich piękne pozdrowienie: Ave Cor sanctissimum, ave Cor amantissimum Jesu et Mariae! W roku 1643 poleca w swoim zakonie obchodzić uroczyście święto Najświętszego Serca Maryi (8 lutego) oraz Serca Pana Jezusa (20 października). Układa oficjum na te święta. W roku 1648 wydaje książeczkę O nabożeństwie do Najświętszego Serca Jezusa i Maryi. W roku 1670 otrzymuje aprobatę teologów tekstów Mszy świętej i oficjum o Najświętszym Sercu Pana Jezusa.

    A jednak główna zasługa w rozpowszechnianiu się nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada skromnej zakonnicy, wizytce, św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690). Żyła ona w tym samym wieku i czasie, co św. Jan Eudes, ale w zupełnym ukryciu w klasztorze w Paray-le-Monial. 27 grudnia 1673 roku Małgorzata dopuszczona została do tego, by spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: „Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”. Następnie Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je symbolicznie w swoim Sercu. Potem już przemienione i jaśniejące oddał Małgorzacie. Usłyszała pocieszające słowa: „Dotąd nosiłaś tylko imię mojej sługi. Dzisiaj daję ci inne imię – umiłowanej uczennicy mojego Serca”.

    Drugie objawienie miało miejsce na początku roku 1674. Pan Jezus ponownie objawił Małgorzacie swoje Serce i wymienił dobrodziejstwa i łaski, jakie przyrzeka czcicielom swojego Serca. „To nabożeństwo – pisze św. Małgorzata – jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w ostatnich czasach”. Wśród różnych form czci Pan Jezus zażądał czci także wizerunków swojego Serca.

    W tym samym roku 1674 miało miejsce trzecie z wielkich objawień. W czasie wystawienia Najświętszego Sakramentu pojawił się Świętej Pan Jezus „jaśniejący chwałą, ze stygmatami pięciu ran, jaśniejącymi jak słońce”. Pan Jezus ponownie odsłonił swoją pierś i pokazał Serce swoje w pełni blasku. Zażądał, aby w zamian za niewdzięczność, jaka spotyka Jego Serce i Jego miłość, okazaną rodzajowi ludzkiemu, dusze pobożne wynagradzały temuż Sercu zranionemu grzechami i niewdzięcznością ludzką. Zażądał od świętej, aby w duchu tegoż zgromadzenia odbywała się w każdą noc przed pierwszym piątkiem miesiąca adoracja godzinna („Godzina święta”) oraz aby Komunia święta w pierwsze piątki miesiąca była również ofiarowana w celu wynagrodzenia Boskiemu Sercu za grzechy i oziębłość ludzką.

    Wreszcie w piątek po oktawie Bożego Ciała, 10 czerwca 1675 roku nastąpiło ostatnie wielkie objawienie. Kiedy Małgorzata klęczała przed tabernakulum w czasie nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, ukazał się jej Chrystus, odsłonił swoje Serce i powiedział: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie mojej szczególnie poświęcone. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia”.

    Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:

    1. Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.

    2. Ustalę pokój w ich rodzinach.

    3. Będę ich pocieszał w utrapieniach.

    4. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.

    5. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.

    6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.

    7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.

    8. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.

    9. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.

    10. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.

    11. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.

    12. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.

    Stolica Apostolska dopiero po ścisłych i dokładnych badaniach zezwoliła na obchodzenie święta, jak i na cześć wizerunków Jezusowego Serca w formach dzisiaj powszechnie przyjętych. Po raz drugi Kościół pośrednio zatwierdził objawienia, dane św. Małgorzacie Marii Alacoque, kiedy po surowym procesie wyniósł ją do chwały ołtarzy. Jej beatyfikacja odbyła się w roku 1864, a kanonizacja w roku 1920. Pierwszym z papieży, który zatwierdził nabożeństwo do Serca Pana Jezusa, a także święto dla niektórych diecezji i zakonów był Klemens XIII. Uczynił to w roku 1765, a więc prawie w sto lat po wspomnianych objawieniach. Decydującym jednak w tej sprawie stał się memoriał biskupów polskich wysłany do tegoż papieża w 1765 roku. Memoriał podaje najpierw historyczny przegląd kultu, z kolei uzasadnia bardzo głęboko godziwość i pożytki płynące z tego nabożeństwa. Papież Pius IX w roku 1856 rozszerzył święto Serca Pana Jezusa na cały Kościół. Leon XIII 31 grudnia 1899 roku oddał Sercu Jezusowemu w opiekę cały Kościół i rodzaj ludzki.

    Kościół widzi w nabożeństwie do Serca Jezusowego znak miłości Boga ku ludziom. Chce także rozbudzić w sercach ludzkich wzajemną miłość ku Bogu poprzez to nabożeństwo. Nadto sam Chrystus nadał temu nabożeństwu wybitnie kierunek ekspiacyjny: ma nas ono uwrażliwiać na grzech, mobilizować w imię miłości Chrystusa do walki z nim oraz do wynagradzania za tych, którzy najwięcej ranią Boże Serce. Bóg jest miłością. Z miłości Bożego Serca istnieje cały wszechświat i rodzaj ludzki. Kiedy zaś rodzaj ludzki sprzeniewierzył się Panu Bogu, swojemu Stwórcy, Bóg nadal go nie przestał miłować. Dowodem zaś tej niepojętej miłości było to, że dał swojego Syna. Uosobieniem tej największej Bożej miłości jest Serce Jezusowe. Ta właśnie miłość dla rodzaju ludzkiego kazała Jezusowi przyjść na ziemię, przyjąć dla zbawienia rodzaju ludzkiego okrutną mękę i śmierć. Z miłości tego Serca powstał Kościół, sakramenty święte, a wśród nich Sakrament Miłości - Eucharystia.

    Nabożeństwo do Serca Jezusowego nakłada również zobowiązania. Człowiek nie powinien nadużywać dobroci Bożego Serca. Powinien mieć do tego Serca nieograniczone zaufanie. Dlatego może i powinien uciekać się do tegoż Serca we wszystkich swoich potrzebach. Nie powinien jednak ranić tegoż Serca na nowo grzechami. Kiedy jednak słabość ludzka na nowo pchnie nas w bagno grzechu i w niewolę szatana, mamy prawo zawsze ufać w miłosierdzie Boże, które gotowe jest przyjść nam z pomocą i nas wybawić.

    Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego skłania również do aktów pokutnych za grzechy innych. Kto miłuje Boże Serce, ten będzie starał się temuż Sercu wynagradzać za grzechy braci. Tak więc nabożeństwo to budzi także świadomość i odpowiedzialność społeczną. Nabożeństwo do Serca Jezusowego nagli do naśladowania cnót tego Serca, a przede wszystkim miłości we wszelkich jej przejawach.

    Istnieją rozmaite formy czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pierwszą z nich jest coroczna uroczystość, obchodzona w piątek po oktawie Bożego Ciała. Miesiąc czerwiec jest miesiącem Serca Jezusowego; szczególnym orędownikiem tej formy kultu był papież Leona XIII (+ 1903) i jego następcy.

    Często spotyka się także wizerunki Serca Jezusowego: w postaci medalików, obrazków, obrazów ściennych, figur. Liczne są także świątynie poświęcone Sercu Jezusa – w samej Polsce jest ich ok. 400.
    Wiele narodów i państw poświęciło się Sercu Pana Jezusa, m.in. Ekwador, Kolumbia, Belgia, Hiszpania, Francja, Meksyk, Polska. Istnieją też zakony pod nazwą Serca Jezusowego – m.in. sercanki, siostry Sacre Coeur, siostry urszulanki Serca Jezusa Konającego.

    Istnieją także konkretne pobożne praktyki ku czci Serca Jezusowego.

    Godzina święta wywodzi się od św. Małgorzaty Marii Alacoque. Pan Jezus wyraził życzenie, aby wierni w nocy z czwartku na pierwszy piątek miesiąca adorowali chociaż przez godzinę Najświętszy Sakrament dla uczczenia konania Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym. Praktykę tę przyswoiło sobie bardzo wiele parafii, odprawiając specjalne adoracje w godzinach wieczornych. Pan Jezus dał także św. Marii Małgorzacie obietnicę, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków przystąpi do Komunii świętej i ofiaruje ją jako wynagrodzenie za grzechy własne i rodzaju ludzkiego, temu Boże Serce zapewni miłosierdzie w chwili zgonu, że nie umrze bez Jego łaski. Kościół wprawdzie nie zaaprobował urzędowo tej obietnicy, pozwala jednak ufać, że zostanie ona wypełniona. Praktyka ta przyczyniła się do spopularyzowania zwyczaju częstej Komunii świętej.

    Pierwsze litanie do Najświętszego Serca Jezusowego powstały w XVII w. Obecna pochodzi z wieku XIX. Jej początek miał miejsce w klasztorze sióstr francuskich wizytek. Zatwierdził ją do odmawiania publicznego papież Leon XIII 2 kwietnia 1889 roku. On też dołączył do Litanii akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Papież Pius XI dodał akt Wynagrodzenia Sercu Jezusowemu, który nakazał odmawiać co roku w uroczystość Serca Jezusowego.

    Najświętsze Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami!

    wstecz

    Komentarze
    Brak komentarzy.
    Dodaj komentarz
    Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
    Oceny
    Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

    Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.

    Brak ocen.
    Flash Zegar
    ŚWIAT KSIĄŻKI

    BIBLIOTEKA PARAFIALNA



    CZYNNA
    W KAŻDY CZWARTEK
    OD 15.00 DO 17.00


    DUCHOWA ADOPCJA
    KAPŁANÓW


    Podejmij modlitwę
    za kapłanów w ramach
    Dzieła Duchowej
    Adopcji Kapłanów

    Kliknij tutaj!
    PARK
    REKREACYJNY


    W minionym czasie
    powstał pomysł,
    aby przy naszym kościele
    utworzyć PARK
    REKREACYJNY
    i SPORTOWY,
    z którego korzystaliby
    wszyscy parafianie.

    ZOBACZ PROJEKT!

    Losowa fotografia
    Login
    Użytkownik

    Hasło



    Zapomniałeś hasło?
    Wyślemy nowe, kliknij Tutaj.
    Użytkowników Online
    Gości Online: 1
    Brak Użytkowników Online

    Zarejestrowanych Użytkowników: 297
    Nieaktywowany Użytkownik: 61
    Najnowszy Użytkownik: kamilbvb
    ANIOŁ PAŃSKI


    Zapraszamy do wspólnej modlitwy Anioł Pański
    wraz z Ojcem Świętym FRANCISZKIEM

    JEZU UFAM TOBIE!


    Koronka do Miłosierdzia
    Bożego

    PROMEDIA


    PROMEDIA s.c.
    K. Nowicki
    D. Wesołowski

    Instalacja oraz serwis
    sieci komputerowych,
    sprzętu sieciowego

    Kliknij tutaj!

    POWIAT KLUCZBORSKI


    Kliknij tutaj!

    MSZE ŚWIĘTE


    Szukaj kościoła
    i bądź na Eucharystii!