Projekt świątyni

Można było zaczynać budowę. W tych staraniach ks. Prałat Jan Bagiński nie był sam: w roku 1981 ks. bp ordynariusz Alfons Nossol kieruje na stanowisko wikariusza ks. Franciszka Drendę z obowiązkiem budowy nowego kościoła parafialnego. Otrzymał ks. Franciszek wtedy obietnicę, że po jego wybudowaniu zostanie zamianowany proboszczem.
Normalnym tokiem zaczęto od opracowania projektu. Już w 1976 r. śp. ks. Dziekan Zygmunt Curzydło zlecił opracowanie projektu koncepcyjnego. Projekt ten przedstawiał kształt rozwiniętego kielicha - kwiatu. Jednak Diecezjalna Komisja ds. Budownictwa Kościelnego w Opolu pismem z dnia 12 grudnia 1980 r. powyższego projektu do realizacji nie przyjęła z uwagi na ogromny koszt budowy oraz wydłużony czas budowy takiego kościoła i zawnioskowała wykonanie bardziej funkcjonalnego i ekonomicznego. Na drodze konkursu przedstawiono dwa projekty kościoła w wydziale budownictwa sakralnego w Kurii Diecezjalnej w Opolu. Do konkursu stanęły projekty architektów Opola i Wrocławia - państwa Stefana i Moniki Mülerów - pracowników Politechniki Wrocławskiej oraz państwa Jacka i Krystyny Kucharzewskich - pracowników Wojewódzkiego Biura Planowania Przestrzennego w Opolu. Jury, składające się z sześciu osób - inżynierów SARPu i Kurii Biskupiej w Opolu, oba projekty uznano za nadające się do realizacji. Kuria Diecezjalna w Opolu po rozpatrzeniu tych projektów zleciła pismem z dnia 13 maja 1982 r. l.dz.: 87082/R przyjąć ostatecznie do realizacji projekt państwa Kucharzewskich z Opola, z uwagi na prostą konstrukcję, tańszy koszt budowy od projektu państwa Mülerów oraz prostszy i łatwiejszy w budowie. Tym samym parafia pw. M. Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku podjęła decyzję realizowania projektu państwa Kucharzewskich z Opola, oraz mgr inż. Stanisława Kalinowskiego. Konstrukcje kościoła opracował mgr inż. Tadeusz Gruchało z Opola.
Parafia - 082/inwestor umowę na budowę kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku zawarła dnia 19 maja 1982 r. z inż. Pawłem Kupką z Suchego Boru k/Opola, z firmą mającą doświadczenie w budowie świątyń i innych obiektów sakralnych.

Zagospodarowanie i poświęcenie plac budowy

Zanim jeszcze otrzymano zezwolenie na budowę kościoła, zaczęto już wcześniej gromadzić materiały budowlane. Ci, którzy pamiętają te czasy wiedzą, jaka była trudność uzyskania czegokolwiek. Dlatego też gromadzono wyroby hutnicze i tarcicę różnych gatunków. Kiedy otrzymano zezwolenie, w latach 1981 i 1982 zwożono głównie cegłę z cegielni w Kozłowicach, składowano wszystko u pana Bronisława Mandrykowskiego w Gortatowie, który posiadał gospodarstwo. Niektóre materiały budowlane tj. tarcica , krawędziaki składano na terenie Starego Kościoła przy ul. Świerczewskiego. Z "Prefabetu" w Kluczborku zwożono bloczki żwirowo - betonowe oraz zaopatrywano się w inne niezbędne materiały.
Jak czytamy w kronice Parafialnej, w II kwartale 1982 r., zanim rozpoczęto budowę, najpierw na placu stanął krzyż. Plac został ogrodzony siatką. Postawiono barak, w którym znajdują się pomieszczenia dla inżyniera - kierownika budowy, dla jego ludzi - fachowców, oraz dla wiernych uczestniczących w budowie. Znalazł się ta również podręczny magazyn na sprzęt, drobne materiały, a obok wiata. Wykonano drogę dojazdową z płyt od ul. XXX-lecia do placu budowy. W dniach 17-19 maja przygotowywano plac do poświęcenia. Stanął piękny ołtarz polowy, a w dniu uroczystości 20 maja w godzinach rannych pracownicy Urzędu Telekomunikacji w Kluczborku zradiofonizowali i w ten sposób nagłośnili, pac budowy. Frekwencja wiernych w powyższych pracach wynosiła średnio około 12 osób dziennie.
Na dzień uroczystości poświęcenia placu 20 maja 1982 r. przypadało Święto Wniebowzięcia Pańskiego. Jak czytamy w kronice dzień był piękny, słoneczny Już w godzinach przedpołudniowych słychać było z placu pieśni religijne ku czci NSPJ i NMP i zadbali o to pracownicy Telekomunikacji. Jeszcze na długo przed zapowiedzianą Mszą św. zaczęli się gromadzić ludzie na placu budowy. Tuż przed rozpoczęciem nabożeństwa o godz. 14.00 na placu było około 7 tys. osób. Około godz. 14.00 przyjeżdża ks. Bp Antoni Adamiuk, witany przez ks. Prałata Jana Bagińskiego oraz budowniczego Kościoła ks. Franciszka Drendę i pozostałe duchowieństwo oraz przez gości zaproszonych. W dalszej chwili ks. Bp udaje się do krzyża wraz z księżmi, gdzie następuje poświęcenie krzyża i placu budowy, Po czym wszyscy udają się procesyjnie do ołtarza polowego, gdzie ks. bp Adamiuk wraz z koncelebrantami: ks. Prałatem Janem Bagińskim ks. Franciszkiem Drendą sprawuje Mszę św. Homilię również głosi Jego Ekscelencja. Po homilii i Wyznaniu Wiary następuje Modlitwa Wiernych za Kościół Święty za Ojca Św., za budowniczych Kościoła za parafian, którzy pomagają przy budowie za zmarłego ks. Zygmunta Curzydlo, za fundatorki ziemi pod budowę nowego kościoła oraz za wszystkich zgromadzonych. W dalszej części Mszy św. śpiewał chór parafialny na przemian z wiernymi, przy akompaniamencie orkiestry. Mszę zakończono odśpiewaniem hymnu „Boże coś Polskę”.

wstecz