Nasz piękny kościół parafialny wpisał się na trwałe w panoramę miasta Kluczborka. Rok po konsekracji kościół otrzymał tytuł "Mister Architektury Opolszczyzny".

Całość nowoczesnego kompleksu tworzą: kościół, część mieszkalna i kancelaryjna, aula wraz z łącznikiem, część społeczna: zakrystie i salki dla grup parafialnych oraz dom katechetyczny: salki katechetyczne, kuchnia, biblioteka i pomieszczenia Caritas.

Powierzchnia terenu działki kościelnej wynosi 3,650 m², a powierzchnia użytkowa kościoła 1,520 m². Kubatura kościoła to prawie 21000 m³. Wysokość wieży z krzyżem wynosi 40,70 m, natomiast wysokość samej wieży to 36,70 m. Wysokość kościoła – 20 m. Nawę główną kościoła stanowi kwadrat odwrócony o wymiarach 36 x 36 m. Posadzka kościoła (punkt zerowy) znajduje się 184 m n.p.m. Kościół jest starannie utrzymany i nieustannie upiększany – a to wszystko na większą chwałę Bożą. Wspaniale reprezentuje się na zewnątrz i wewnątrz.

Prezbiterium

Bryła kościoła osadzona jest na tzw. odwróconym kwadracie, który poszerzony jest o dwie trójkątne kaplice. Na osi głównej na wprost drzwi wejściowych usytuowany jest ołtarz główny, tabernakulum oraz figura Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Figura Chrystusa to nie statyczny monolit, lecz zjawiskowa postać zawieszona w przestrzeni, zstępująca ku nam w pełni majestatu. Rzeźba przez swą otwartą formę wnętrza symbolizuje to, co Chrystus mówił do swoich uczniów: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy". Środek postaci to gładka świetlistość formy obiecująca ludziom ciepło, nadzieję i wskazująca, że przez wnętrze jest droga do Niego. Przestrzeń pomiędzy dłońmi a złotą płaszczyzną wypełniona ma być modlitwą każdego z nas. Serce Jezusa jest przedstawione niejako biologiczny organ, ale jako miejsce dla każdej ludzkiej sprawy. W otwartym Sercu Jezusa jest wyjście z każdej trudnej sytuacji, jest światło oświetlające nawet najmroczniejsze zaułki życia. Dłonie wyraziście zarysowane na złotym tle-zwracające uwagę swym wymownym gestem, miękko potraktowane zapraszają, ochraniają, dają i przyjmują. Przesączający się przez nie złoty blask stwarza nastrój dziejącego się tajemniczego misterium. Przestrzeń poza dłońmi to miejsce na modlitwę każdego z nas, na nasze odczucia, pytania i niepewności.

Tabernakulum jest to miejsce, gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament. W naszym kościele znajduje się poniżej figury Pana Jezusa. Otoczone jest białym, marmurowym kręgiem, wewnątrz którego wpisane są jakby wskazówki kompasu - drogowskazu, który mówi, aby iść przez życie z Chrystusem. Forma świetlistego krzyża otoczonego kołem sygnalizuje tajemnicę Odkupienia nas przez Krzyż. Tabernakulum zaprojektował p. Zygmunt Brachmański, okrąg marmurowy został wykonany w zakładzie kamieniarskim w Katowicach, zaś samo tabernakulum zostało zrobione w warsztacie p. Kopycioka w Katowicach.

Mensa ołtarza jest okrągła, o średnicy 2 m i jest wykonana z białego marmuru, osadzonego na mosiężnej rzeźbie przypominającej krzak gorejący. Okrągły blok z litego marmuru stojący na ażurowym kielichu z brązu symbolizuje pełnię objęcia wszystkich uczestniczących we Mszy św. Zaprasza do czerpania łask Bożych. Przypomina on krzew gorejący widziany przez Mojżesza, który płonął, ale się nie spalał - to obraz Bożej obecności i wszechmocy.

Ambonka

Z j. greckiego oznacza podwyższenie. W naszym kościele znajduje się piękna ambonka po prawej stronie ołtarza . Prosta w swoim kształcie, wykonana z białego marmuru, pasująca w stylu do całego wnętrza. Wykonał ją jak również balaski marmurowe, p. Marian Kwieciński - kamieniarz z Ligoty Górnej wg projektu p. Zygmunta Brachmańskiego.

Baptysterium

Z lewej strony prezbiterium zlokalizowano miejsce, gdzie udziela się sakramentu chrztu - baptysterium.

Chrzcielnica została wykonana według projektu śląskiego artysty plastyka - p. Zygmunta Brachmańskiego (który również zaprojektował całe prezbiterium i wykonał figurę Serca Pana Jezusa). Bloki z granitu cięto w zakładzie nieodżałowanej pamięci mistrza p. Mariana Kwiecińskiego w Ligocie Górnej. Naczynie mosiężnej chrzcielnicy w kształcie kuli wykonano w pracowni metaloplastyki p. Kopycioka w Katowicach. Górna połowa zwieńczona jest falą symbolizującą rzekę Jordan. W dolnej połowie umocowana jest kryształowa misa, do której spływa woda chrzcielna po obrzędzie polania główki dziecka.

Paschał to świeca wielkanocna symbolizująca Chrystusa Zmartwychwstałego, który przez bramę śmierci przeszedł do życia (Pascha - przejście). Świeca ta ozdobiona jest symbolami: A Q - od liter alfabetu greckiego - początek i koniec, 2008 - aktualny rok - Chrystus jest Panem czasów, 5 czerwonych gron ułożonych w kształcie krzyża - znak Chrystusa Cierpiącego i Zmartwychwstałego. Uroczyste poświęcenie paschału dokonuje się podczas Liturgii Wigilii Paschalnej.

Figura Matki Bożej stanęła w naszym kościele 13 października 2002 r. Została przywieziona z Portugalii. Wykonana jest z drzewa cedrowego, ma 1,40 m wysokości.
Jest to figura Matki Bożej Fatimskiej z Sercem Niepokalanym otoczonym cierniowym wieńcem. Tak wyglądała Maryja, gdy ukazywała się w 1917 r. pastuszkom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. Maryja stoi na obłoczku, tak jak to miało miejsce w czasie objawień. Głowa Maryi zwieńczona jest srebrną koroną pozłacaną. W dłoni Niepokalana trzyma kryształowy różaniec - gestem wyciągniętych rąk zapraszając nas do odmawiania Jej ulubionej modlitwy.
Medalion, który ma założony, symbolizuje kulę ziemską, zaś pięcioramienna gwiazda znajdująca się u dołu sukni - pięć kontynentów. Przypomina nam to o nieustannej trosce Matki Kościoła o cały świat.

Tablica Jubileuszowa
Po lewej stronie prezbiterium, obok figury Matki Bożej, wmurowana jest w ścianę marmurowa tablica. Jest to pamiątka po Jubileuszowym Roku Świętym 2000 z logo i napisem: "Chrystus wczoraj, dziś i na wieki". Jest to widzialny znak czci oddawanej Panu Czasów.

Kaplica Matki Bożej

Wnętrze jej zostało zaprojektowane przez artystę plastyka z Katowic - p. Zygmunta Brachmańskiego. Obraz Matki Bożej Częstochowskiej namalowała jego żona, również artysta - plastyk.. Został on umieszczony w ozdobnej ramie złoconej, a także specjalnie przygotowanym narożniku z wypustem ze ściany.
Sama kaplica była pomyślana jako miejsce sprawowania Eucharystii porannej, dlatego na marmurowym podwyższeniu został umieszczony stół ołtarzowy i ambonka, wykonane przez nieocenionego p. Henryka Hawrota według projektu wyżej wymienionego artysty.

Życzeniem kombatantów było, aby nieopodal obrazu umieścić w osobnej gablotce medale, które otrzymali za walkę o wolność Ojczyzny.
Z inicjatywy żołnierzy Światowego Związku Armii Krajowej został ufundowany wiszący tu obraz św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Wzruszający jest wielki różaniec Sybiraków. Paciorkami różańca są miniaturki wagonów kolejowych z nazwami miejsc wywózek.

Jak widać jest to kaplica o mocnym duchu patriotycznym. Jest też jednak element, który mówi o ekumenizmie. To duży krzyż, który jest kopią krzyża wspólnoty z Taize. Młodzież chętnie medytuje i adoruje przy tym krzyżu.

Kaplica spowiedzi

Życie parafialne i liturgiczne w dzisiejszych czasach stawia wymóg, jakim jest osobne miejsce sprawowania sakramentu pokuty. Stąd też została zaprojektowana osobna kaplica spowiedzi, w której ustawione są trzy konfesjonały, a także jest wejście do pokoju głośnej spowiedzi. Pokój ten służy nie tylko słabo słyszącym, ale jest też miejscem rozmów duchowych i porad w ramach kierownictwa duchownego.

Dobrze się złożyło, iż właśnie w kaplicy spowiedzi z inicjatywy parafian został zawieszony obraz Jezusa Miłosiernego z napisem: "Jezu, ufam Tobie". Chętnie odmawiamy przed tym obrazem koronkę do Bożego Miłosierdzia, zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu.

Przed kilku laty zaistniała potrzeba ratowania krzyża, który był poświęcony w dniu błogosławieństwa placu pod budowę nowego kościoła w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego A.D. 1982.
Krzyż był wykonany z drewna dębowego, które przygotował niezapomniany ks. Proboszcz Zygmunt Curzydło.
Siedem lat temu krzyż został obrobiony przez p. Henryka Hawrota (któremu mamy tak wiele do zawdzięczenia) i został zawieszony w kaplicy spowiedzi.

Droga Krzyżowa

Czternaście stacji Drogi Krzyżowej to dzieło artysty plastyka z Katowic - p. Zygmunta Brachmańskiego.

Konsekwentna myśl przeprowadzona jest, niczym złote pasmo, przez wszystkie obrazy Drogi krzyżowej. Owo złote pasmo symbolizuje łaskę Chrystusa, która zbawia człowieka i towarzyszy nam przez całe życie. Rozważanie Drogi Krzyżowej, która znajduje się w naszym kościele, prowadzi wierzących do Chrystusa Zmartwychwstałego, Chwalebnego i Zwycięskiego, który dominuje jako centralna rzeźba w kościele.

Witraże

Zamontowano je we wszystkich oknach naszego kościoła, są darami ofiarowanymi przez osoby prywatny oraz wspólnoty działające przy parafii. Przy każdym z witraży wymienieni są jego fundatorzy.

Po prawej i lewej stronie figury Pana Jezusa znajdują się witraże przedstawiające dwunastu apostołów. W oknach, nad stacjami Drogi krzyżowej, umieszczone są witraże przedstawiające motyw roślinny. Nad kaplicą Matki Bożej zobaczyć możemy witraże z wizerunkami św. Łukasza, św. Marka i św. Józefa oraz św. Anny i św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein). Kaplica Matki Bożej ozdobiona jest witrażami przedstawiającymi tajemnice różańcowe. Nad kaplicą spowiedzi spoglądają na nas św. Paweł, św. Franciszek, św. Antoni z Padwy, św. Jadwiga Królowa i św. Faustyna Kowalska. W kaplicy spowiedzi zobaczyć możemy witraże przedstawiające tajemnice bolesne oraz witraż przedstawiający złożenie do grobu Pana Jezusa. W dalszym ciągu znaleźć można obraz miłosiernego Samarytanina pochylającego się nad pobitym człowiekiem. I jeszcze jeden, Pana Jezusa, jako Dobrego Pasterza. W oknie nad wejściem bocznym zobaczyć możemy uśmiechniętą twarz św. Ojca Pio.

Organy

Stanowią dziś nieodłączny element wnętrza kościelnego.

Na początku w 1987 r. zakupiono tzw. fisharmonię, inaczej Organy Hamonda, które wybrała ówczesna organistka w kościele Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku s. Terezja. Wiązało się to z kosztami, ponieważ fisharmonia była o wiele tańsza niż wielkie organy. Obecnie instrument ten stoi w kaplicy Matki Bożej i służy do uświetniania Mszy św. porannych.

Właściwy instrument, który słyszeliśmy jeszcze niedawno na nabożeństwach odprawianych przy głównym ołtarzu, został sprowadzony z Niemiec w 1992 r. Stało się to za sprawą p. Franciszka Fucknera, syna ostatniego niemieckiego organisty, który wyemigrował w latach 40-tych XX w. do Niemiec. Kiedy tylko otwarły się granice na pomoc charytatywną, p. Fuckner – inżynier elektronik, znający się na instrumentach, przedstawił propozycję kupna dobrych organów za rozsądną cenę. Organy miały być zakupione w firmie, w której on jest zatrudniony. Transakcja doszła do skutku i tak parafia znalazła się w posiadaniu organów "Boehm Sacral 4000". Koszt organów wyniósł 26,5 tys. marek, z tego 2,5 tys. złożyli pp. Fucknerowie, a 24 tys. wierni naszej parafii.

Dnia 29 czerwca 1992 r., w Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, w V rocznicę konsekracji kościoła, Jego Ekscelencja ks. bp Jan Bagiński dokonał poświęcenia organów i Drogi Krzyżowej.

Na przełomie jesieni i zimy 2008 r., po 16 latach użytkowania nastąpiła eksploatacja naszego instrumentu. Organy potrafiły się w jednej sekundzie wyłączyć; po wyłączeniu i powtórnym włączeniu grały dalej. Tak się stało wiele razy. Trzeba było pomyśleć o nowym instrumencie. Po zasięgnięciu rady fachowców w tej dziedzinie wybór padł na organy Firmy AHLBORN ORGEL - instrument Praeludium V D wraz z prospektem piszczałkowym za cenę 80 tys. zł. Posiada on trzy manuały, pedał nożny, 48 głosów, każdy w trzech barwach, tak jakby ponad 130 głosów. Jest to najwyższa jakość dźwięku organów piszczałkowych. Instrument stanął na naszym chórze z końcem stycznia 2009 r. oddając najpiękniejsze tony i dźwięki.

Dzwony

Pierwszy z dzwonów naszej parafii, o nazwie "Św. Jan Chrzciciel", został poświęcony dnia 26 grudnia 1987 r. w czasie Mszy św. o godz. 12.00. Poświęcenia dokonał ordynariusz Diecezji Opolskiej ks. bp Alfons Nossol. Dzwon o wadze 850 kg odlany jest z metali kolorowych przez firmę braci Felczyńskich, a jego ofiarodawcami są państwo Maria i Franciszek Mocigemba z Kuniowa.

Następne dzwony zostały poświęcone:

Św. Jadwiga - 2 września 1990 r.
Św. Zygmunt - 2 września 1990 r.
Św. Jan Chrzciciel - 25 grudnia 1987 r.
Niepokalane Serce Maryi - 2 września 1990 r.

Dzwony zostały poświęcone w specjalnym obrzędzie podczas Mszy św. przez ks. bpa Jana Wieczorka.

Nawa

Jest to środkowa część kościoła łącząca przedsionek z prezbiterium. Nawa jest przeznaczona dla wiernych, gdzie mogą zająć miejsca w ławkach. Ławki w naszym kościele zaprojektował p. Zygmunt Brachmański, a wykonała je firma z Rybnika. Natomiast te, które stoją w obu kaplicach są autorstwa p. Henryka Hawrota.

Projekt i wykonanie

Projekt całości i wykonanie figury Serca Pana Jezusa: artysta - plastyk p. Zygmunt Brachmański.
Tabernakulum - warsztat ślusarski: p. Kopyciok z Katowic.
Mensa ołtarzowa i okrąg tabernakulum: Zakład kamieniarski z Katowic.
Podstawa ołtarza: artysta odlewnik inż. Zimny z Rybnika.
Ambonka i balaski: p. Marian Kwieciński z Ligoty Górnej.
Krzyż - nasi parafianie: p. Kazimierz Herberg, p. Ryszard Czech.


Opis architektoniczny kościoła

Na przestrzeni lat miały miejsce znaczące wydarzenia diecezjalne jak i parafialne, w których licznie uczestniczyli wierni. W pełni wyrażają to słowa proboszcza, który skonsolidował swoich wiernych do wspólnej pracy parafialnej: „we wszystkich dniach świątecznych i zwykłych chodzi o jedno - o dobre chrześcijańskie życie”.

Świątynia powstała dzięki ogromnemu zaangażowaniu wiernych, którzy ofiarną pracą własnych rąk, składanymi ofiarami oraz gorącą modlitwą przyczynili się do szybkiego jej wzniesienia. Fundacją Parafian - nawet pojedynczych osób - jest również wyposażenie świątyni: sprzęt liturgiczny, obrazy Drogi Krzyżowej, witraże, tablice pamiątkowe.

Świątynia została zaprojektowana jako jednoprzestrzenne wnętrze na planie tzw. odwróconego kwadratu, z bocznymi kaplicami po lewej i prawej stronie, o ścianach przedzielonych żelbetonowymi filarami i szkłem.

Świątynia zbudowana na niewielkim wzniesieniu, wyróżnia się nowoczesną bryłą. Jej fasada jest rozczłonkowana pionowymi żelbetonowymi ryzalitami, stopniowo wznoszącymi się i ułożonymi symetrycznie po obu skrajach głównej osi elewacji, a połączonymi murem ceglanym w górnej, a szkłem w środkowej i dolnej części.

Do kościoła prowadzi trójdzielne wejście główne, nakryte niewielkim zadaszeniem wspartym na dwóch kwadratowych słupach. Powyżej na czołowym ryzalicie zakończonym szczytem, jest płaskorzeźba przedstawiająca wizerunek Chrystusa z Całunu Turyńskiego, a wykonana przez artystę - plastyka p. Piotra Grzegorka.

Nad bryłą świątyni góruje, wzniesiona w tylnej części budynku, wieża kościelna o wys. ponad 26 m, z ażurowym szczytem mieszczącym dzwony, a zwieńczonym stalowym krzyżem o wys. 10 m.

Z obu stron do głównej części przylegają niższe o połowę „skrzydła” bocznych kaplic utworzone z żelbetonowych odcinków muru z wystającymi przyporami, wypełnione dużymi oknami witrażowymi. Lewe skrzydło przechodzi w zabudowania parafialno - katechetyczne, otaczające kościół również od tyłu.

Kościół oddzielony jest od przebiegającej obok ulicy, tarasowo rozłożonym terenem zielonym z nasadzonymi drzewami szpilkowymi i ozdobnymi krzewami, otaczających plac kościelny.

Świątynia wrosła nie tylko w architektoniczny pejzaż miasta, ale i w serca swoich wiernych, działających dla dobra wspólnoty parafialnej.

Historia parafii
Duszpasterze
Jubileusz XX-lecia
Życie religijne
Ks. Franciszek Drenda - budowniczy kościoła i pierwszy proboszcz

wstecz