Uroczystość kończąca Rok Liturgiczny w niedzielę 20 listopada ma nam uświadomić, że Chrystus jest Królem całego stworzenia - wszechświata.
Jego panowanie nie wynika z jakichś dokonań, z wybrania czy z wywalczenia tej godności. On jest Królem, bo jest Bogiem-Człowiekiem, Stworzycielem i Odkupicielem.
Z tego właśnie tytułu ma absolutną władzę. Bóg nie tylko stworzył świat, ale ciągle go stwarza i nim włada.
Królestwo Jezusa jest czymś zupełnie innym od wszystkich królestw ziemskich. Dotyczy ono wszystkich narodów, wszystkich miejsc i wszystkich czasów.
Ono już istnieje w Kościele, choć jeszcze nie zostało do końca wypełnione.
Dlatego właśnie w codziennej modlitwie, którą zostawił nam sam Chrystus, wołamy z nadzieją: Przyjdź królestwo Twoje!

W Niedzielę Chrystusa Króla nastąpi zakończenie Misji Parafialnych z uzyskaniem odpustu zupełnego.
W niedzielę 27 listopada rozpoczyna się Okres Adwentu i Nowy Rok Kościelny pod hasłem: Kościół naszym Domem.

W dniach od 13 do 20 listopada w naszej parafii odbędą się zapowiadane już od bardzo długiego czasu MISJE ŚWIĘTE. Poprowadzi je KS. PAWEŁ BRUDEK, doktorant psychologi KUL-u pod hasłem: OBLICZA RODZINNEGO DOMU.


Co to są MISJE ŚWIĘTE?
Misje Święte to poselstwo kapłanów, którzy w imieniu Boga przychodzą do parafii, aby wszystkim ludziom głosić nieskończone miłosierdzie Boże i nieść pokój ludziom dobrej woli. Kapłani mają przez modlitwę i pokutę, przez kazania i słuchanie spowiedzi, odrodzić parafię i zanieść życie nadprzyrodzone do najdalszych jej zakątków. Podczas Misji Świętych, niebo otwiera się nad parafią, a Miłosierdzie BoŜe dzień i noc spływa na dusze ludzkie, aby umocnić w nich wiarę, obudzić ufność, rozpalić miłość. Misje Święte są dla wszystkich. Dla wiernych Bogu i Kościołowi, aby jeszcze bardziej przejęli się miłością ku Ojcu Niebieskiemu. „Kto jest sprawiedliwy, niech będzie jeszcze sprawiedliwszy, a święty niech się stanie jeszcze świętszy”. Dla oziębłych, żeby poprawili się z niedbalstwa. Pan mówi: „Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Bądź więc gorliwy i nawróć się!”. I dla tych, którzy zapomnieli już drogi do kościoła. Pan Bóg mówi: „Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swojej drogi i żył”. Nawet najwięksi grzesznicy mogą liczyć na Miłosierdzie Boże. Prorok Pański mówi: „Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją”.

Kiedy odbyły się MISJE ŚWIĘTE?
W naszej wspólnocie ten czas łaski Bożej, czas przejścia Chrystusowego przez parafię, jak mówi ks. prof. Rogowski, przeżywaliśmy już dwukrotnie. Pierwsze Misje intronizacyjne odbyły się w dniach od 31 maja do 7 czerwca 1992 r. Prowadzili je księża Sercanie. Wtedy też 900 rodzin poświęciło się Bożemu Sercu. Na pamiątkę tamtych wydarzeń został ustawiony Krzyż Misyjny, podarowany przez panów Mariana i Krzysztofa Kwiecińskich, ligockich kamieniarzy. Odnowienie Misji nastąpiło w dniach od 22 do 26 marca 1993 r. Prowadzili je również księża Sercanie.
Drugi raz Misje Święte rozpoczęły się 13 października 2001 r. Poprzedzone były trzema tygodniami modlitewnego i organizacyjnego przygotowania. Misje te przygotowały nas na trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa. Kazania głosili o.o. Redemptoryści z Krakowa. Przywieźli ze sobą ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy i to Matka Boska była główną Misjonarką. Wielkim przeżyciem było nabożeństwo pojednania i Droga Krzyżowa ulicami miasta, wieczorem, z krzyżem Chrystusa, w blasku świec niesionych przez wiernych. Uczestniczyła wielka rzesza kapłanów. Wzruszające były również uroczystości odnowienia ślubów rodzin chrześcijańskich oraz spotkanie z dziećmi, połączone z błogosławieństwem dzieci i matek brzemiennych. W dniu 25 października o g. 15.00 nastąpiło uroczyste zakończenie i poświęcenie Krzyża Misyjnego oraz błogosławieństwo papieskie z odpustem zwykłym. Misje mocno zapadły w sercach parafian.
Odnowienie Misji Świętych nastąpiło za rok, w dniach od 20 do 24 października 2002 r. Kazania głosił w tym czasie ojciec z Zakonu Redemptorystów.
Misje to czas szczególnej łaski, dlatego wielu wiernych z naszej parafii odnowiło swoje więzi z Bogiem i Kościołem, wielu parafian rozwikłało skomplikowane drogi.

Przed nami Drodzy Siostry i Bracia, kolejny czas szczególnej łaski Bożej, czas MISJI ŚWIĘTYCH. To znak, aby odnowić swoje Przymierze z Bogiem i bliźnimi, aby umocnić swoją wiarę, nadzieję i miłość, aby Królestwo Boże było pośród nas, abyśmy byli jedną rodziną dzieci Bożych.

Mając na względzie duchowe dobro wiernych i kierując się przepisami kan. 87 § 1, w związku z kan. 1250 i 1251 Kodeksu Prawa Kanonicznego, udzielam dyspensy od obowiązku zachowania charakteru pokutnego piątku 11 listopada 2011 roku, w tym od obowiązku powstrzymania się w tym dniu od spożywania pokarmów mięsnych.
Jednocześnie usilnie zachęcam wszystkich wiernych, którzy skorzystają z powyższej dyspensy do zadośćuczynienia obowiązkowi pokuty w innym dniu i w formie przez siebie dowolnie wybranej (np. wypełnienie uczynków miłosierdzia, jałmużna, post).
Z powyższej dyspensy, zgodnie z kan. 91 KPK, mogą skorzystać wszyscy wierni diecezji opolskiej oraz inni przebywający w dniu 11 listopada 2011 roku na jej terytorium.

Biskup Opolski
Andrzej Czaja

WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
i DZIEŃ ZADUSZNY

1 listopada Kościół uroczyście wspomina wszystkich świętych – tych znanych i anonimowych, dawnych i współczesnych. Uroczystość Wszystkich Świętych nie jest – jak czasem się ją nazywa – "Świętem Zmarłych".
W dniu Wszystkich Świętych Kościół raduje się z faktu, iż bardzo wielu naszych zmarłych dostąpiło już zbawienia i przebywa u Boga w niebie. Niektóre imiona i życiorysy świętych są znane, gdyż zostali oni oficjalnie ogłoszeni takimi przez Kościół. I tak jak w ciągu roku mamy uroczystości ku czci poszczególnych świętych czy błogosławionych, tak w tym dniu czcimy na raz wszystkich, którzy już osiągnęli wieczne szczęście przebywania z Bogiem w niebie.
Dzień Wszystkich Świętych przypomina także nam, żyjącym, prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy chrześcijanin, niezależnie od konkretnej drogi życia, jest powołany do świętości.

2 listopada natomiast obchodzimy Dzień Zaduszny. Kościół wspomina tego dnia w liturgii wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, a teraz przebywają w czyśćcu.
Choć Uroczystość Wszystkich Świętych zdecydowanie różni się od Dnia Zadusznego, razem jednak te dni przypominają nam prawdę o wspólnocie Kościoła, obejmującej świętych w niebie, pokutujących w czyśćcu i żyjących jeszcze na ziemi. Wśród tych trzech stanów Kościoła dokonuje się, poprzez modlitwę, pamięć czy ofiarę, ciągła wymiana dóbr duchowych. W tej łączności (komunii) wyraża się świętych obcowanie.

Halloween (ang. hallow - uświęcić, uświęcać, poświęcić) to tradycja, "święto" czy też inicjacja (poświęcenie, wtajemniczenie), obecne coraz częściej w kulturze zachodniej (w tym także w Polsce). Praktyka ta wywodzi się z USA, gdzie przejęto tę tradycję z kultów magicznych i satanistycznych, m.in. z obrzędów druidów (celtyckich kapłanów), którzy uprawiali spirytyzm, a nawet składanie ofiar z ludzi ku czci boga śmierci.
Nie jest przypadkiem, że Anton Sz. LaVey, autor "Biblii szatana", powiedział, że "Halloween jest najważniejszym dniem w roku dla kościoła szatana". Nie dziwi więc, że Noc Halloween (z 31 października na 1 listopada) łączy się w kalendarzu rytuałów satanistycznych z praktyką tzw. czarnych mszy i orgii seksualnych związanych z jednoczeniem się z demonami. Łączy się to także ze składaniem ofiar z ludzi (w większości dzieci) w kulcie satanistycznym, o czym świadczą wypowiedzi byłych satanistów, naocznych świadków tych zdarzeń. Oznacza to, że chodzi tu o rodzaj inicjacji, czyli pewnego otwarcia na określony duchowy świat. Dokonuje się to poprzez dobrowolną, duchową przynależność, wyrażoną w pewnych znakach, symbolach, gestach i czynach, gdzie tego typu obrzęd ofiarniczy pieczętuje więź z bóstwem, do którego się odnosi. W stosunku do tradycji chrześcijańskiej mamy tu do czynienia z inicjacją, jako zjawiskiem duchowym, symetrycznie przeciwnym (co w satanizmie zewnętrznie wyraża rytuał "czarnej mszy", będącej parodią obrzędu rzymskiej Mszy św.). Stąd można tu mówić o kontrinicjacji, zwłaszcza że rzecz dotyczy szatana - przeciwnika Boga.

ks. Aleksander Posacki SJ

Czytaj klikając na "więcej"