W roku 1987, począwszy od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do końca miesiąca maja Msze św. sprawowane były w nowo powstałym kościele dwukrotnie we wszystkie niedziele, a w miesiącu czerwcu trzykrotnie.
21 czerwca w obu kościołach Kluczborka, na wszystkich Mszach św. odczytany został dekret biskupa opolskiego o utworzeniu nowej parafii w Kluczborku o treści: „Na większą cześć i chwałę Bożą i dla dobra dusz nieśmiertelnych w oparciu o kan. 515 KPK oraz Motu Proprio Ecclesiae Sanctae Pawła VI z 1966 nr 21, po wysłuchaniu zainteresowanych stron:
1. Eryguję niniejszym parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku, ul. XXX-lecia PRL nr: 7.
2. Nowo utworzona parafia będzie obejmowała ulice: Broniewskiego, Gałczyńskiego, Grunwaldzką (nowe bloki), Gotartów (wioska), Kochanowskiego (od nr: 9 do końca i od nr: 10 do końca), Konopnickiej (od nr: 14 do końca i od nr: 15 do końca), Kołłątaja, Ligonia, 22 Lipca (od nr: 11 do końca i od nr: 22 do końca), Moniuszki, Morcinka, Norwida, Ossowskiego, Plebiscytowa, XXX-lecia PRL, Reymonta, H. Sawickiej, Słowackiego, Szenwalda, Szopena, Tuwima, Wolności, które przynależały dotąd do parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. Tym samym zostają one odłączone od dotychczasowej parafii macierzystej.
3. Obowiązek utrzymania kościoła, plebanii domu katechetycznego oraz służby kościelnej będzie spoczywał na parafii.
4. Biskup Opolski mianuje każdorazowo proboszcza. Jego uposażenie stanowić będą ofiary składane przez wiernych z okazji posług duszpasterskich, z zachowaniem w tym względzie obowiązujących przepisów kościelnego prawa powszechnego i diecezjalnego.
5. Parafia będzie używała pieczęci z wizerunkiem tytułu kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa z napisem: Parafia Rzymskokatolicka Najświętszego Serca Pana Jezusa, lub po łacinie: Paraecia Romano – catolica SSmi Codis Jesu in Kluczbork.
6. Parafia będzie należała do dekanatu Kluczbork.
7. Dekret wchodzi w życie z dniem poświęcenia kościoła parafialnego tj. 28 czerwca 1987 r.
Powinien być ogłoszony w obu kościołach Kluczborka na tydzień przed tym, w niedzielę 21 czerwca 1987 r.”

Opole, dnia 30 maja 1987 r.
w/z Kanclerza Kurii
ks. Andrzej Hanich
+ Alfons Nossol
biskup opolski


Również w miesiącu czerwcu od dnia 21 do dnia 27 prowadzone były w tym kościele Rekolekcje Przedkonsekracyjne. Nauki rekolekcyjne głosił ks. Marcin Ogiolda, diecezjalny duszpasterz akademicki z Gliwic. Nauki rekolekcyjne głoszone były w sposób dla każdego zrozumiały i interesujący, a uczestnictwo dzieci młodzieży i dorosłych w słuchaniu nauk i u spowiedzi głównie w nowo erygowanej parafii było niespodziewanie liczne. Należy też podkreślić gremialne i systematyczne przystępowanie wiernych do Stołu Eucharystycznego.

Uroczystość Konsekracji Kościoła i kanoniczne wprowadzenie proboszcza odbyły się w niedzielę 28 czerwca 1987 r. o godz. 16.00.
Kronika parafialna tak wspomina ten dzień: „I nadszedł oczkowany Wieki Dzień - Niedziela 28 czerwca 1987 rok. Dzień konsekracji nowo wybudowanego kościoła ku czci Najświętszego Serca Jezusowego. Dzień, na który wspólnota parafialna oczekiwała prawie pięć lat, a dla którego ogromne zasługi oddał ś.p. Ksiądz Dziekan Zygmunt Curzydło, z kolei Jego następca, były Proboszcz Parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych Ksiądz Prałat, a obecnie Ksiądz Biskup Jan Bagiński i nieoceniony Budowniczy tego kościoła – obecnie Proboszcz tej parafii, Ksiądz Franciszek Drenda oraz wielu wiernych, którzy na budowie pracowali ofiarnie i systematycznie, bez względu na różnego rodzaju występujące warunki atmosferyczne i kaprysy pogody.
Pierwszoplanową osobą tej uroczystości jest Ksiądz Biskup Jan Bagiński, Konsekrator kościoła. Uczestniczy 90 kapłanów, a wśród nich senior – emeryt Ksiądz Dziekan Eugeniusz Butra, Ceremoniarz Ksiądz Andrzej Hanich, Rektor SD w Nysie doc. Dr hab. Ksiądz Kazimierz Dola, były Rektor SD w Nysie Ksiądz Prałat Kazimierz Gorowski, Księża Profesorowie i Moderatorzy WSD w Nysie, Jezuita Ksiądz Józef Krzemiński, Ksiądz dr Krzysztof Wolek z RFN i inni księża w różny sposób związani z Kluczborkiem. Obecny jest także Pastor Henryk Schroeder – proboszcz parafii Ewangelicko – Augsburskiej w Kluczborku i jego gość, pastor z RFN. Uczestniczą siostry zakonne z miejscowego klasztoru Sióstr Józefitek. Są także delegacje Stronnictwa Demokratycznego i Cechu Rzemiosła wraz ze swoimi sztandarami. Chór męski pod kierownictwem siostry Zuzanny z kościoła Matki Bożej Wspomożenia Wiernych i organistki siostry Jolanty, schola sióstr Józefitek i orkiestra dęta pod kierownictwem p. Antoniego Pianki. Kościół wypełniony niezliczoną rzeszą wiernych i setki wiernych na placu przed kościołem i na dwóch drogach dojazdowych do kościoła od ulicy XXX-lecia PRL.
Procesja z Księdzem Biskupem, duchowieństwem i wiernymi kroczy z plebanii do kościoła. Ksiądz Biskup zatrzymuje się przy zamkniętych drzwiach u głównego wejścia do kościoła, zostają Mu wręczone klucze kościoła, drzwi są otwierane i procesja uroczyście wkracza do kościoła. W prezbiterium następuje powitanie Księdza Biskupa przez jedną z dziewczynek, przedstawicielkę dzieci, a następnie przez przedstawiciela wiernych w imieniu społeczności parafialnej Kluczborka. Rozpoczyna się sprawowanie Mszy św., którą celebruje Ksiądz Biskup w asyście Księdza Jerzego Witeczka i Księdza Zygfryda Pluty. W czasie Mszy św. Ksiądz Dziekan Edmund Podzielny – Proboszcz Parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych odczytuje Dekret Nominacyjny na Proboszcza Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

10 czerwca 1987 r.


Ksiądz Franciszek Drenda
w Kluczborku

W związku z utworzeniem Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku mianuję Księdza z dniem 28.VI.1987 r. kanonicznym proboszczem tej parafii ze wszystkimi uprawnieniami i obowiązkami, przewidzianymi w kan. 528-537 KPK.
Tym sami odwołuję Księdza z dotychczasowych obowiązków wikarego parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. Równocześnie proszę Księdza Biskupa Jana Bagińskiego o wprowadzenie Księdza na urząd proboszcza, zgodnie z wymogami prawa kanonicznego, w dniu konsekracji kościoła tj. 28.VI.1987 r.
Korzystając z okazji pragnę wyrazić szczery podziw i głęboką radość całego Kościoła Opolskiego z tego gigantycznego dzieła, jakim jest nowokonsekrowany kościół parafialny z okalającym go kompleksem parafialno-katechetycznym. Choć jest to owoc trudu wszystkich parafian kluczborskich, to jednak w szczególnej mierze pozostaje faktem Twojego umiejętnego przewodnictwa w tym dziele, Grogi Księże Franciszku. Bóg Ci zapłać za to minione pracowite pięciolecie.
Budowniczemu kościoła życzę równie skutecznego dalszego budowania Kościoła duchowego, jakim jest – powierzona Twojej kapłańskiej pieczy – wspólnota parafialna.
A wszystkim Twoim parafianom – aby ta nowa świątynia była zawsze ich umiłowanym Domem Bożym.

Szczęść Boże
+ Alfons Nossol bp

Na zakończenie uroczystości konsekracyjnej wystąpiła przedstawicielka młodzieży nowo erygowanej parafii z przyrzeczeniem i zapewnieniem Księdza Biskupa, że młodzież tej parafii będzie wierna Chrystusowi i Jego przykazaniom, i że będzie stale dbać o porządek, czystość i wystrój kościoła i otoczenia. Na koniec Ksiądz Biskup udzielił wiernym pastorskiego błogosławieństwa i odśpiewano "My chcemy Boga". Procesja wyruszyła z kościoła i odprowadziła Księdza Biskupa na plebanię.
Uroczystość konsekracyjna trwała od godziny 16.00 do 18.00. W godzinach późniejszych przyjechał z Kurii Opolskiej Ksiądz Biskup Jan Wieczorek, ażeby nowo ustanowionemu Księdzu Proboszczowi Franciszkowi Drendzie złożyć gratulacje i udzielić pasterskiego błogosławieństwa.
Następnego dnia, w poniedziałek 29 czerwca 1987 r., uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła. W tym dniu zostały odprawione dwie Msze św. Wieczorną Mszę celebrował Ksiądz Proboszcz Franciszek Drenda wespół z Księdzem dr Krzysztofem Wolkiem z RFN. Homilię głosił Ksiądz Józef Krzemiński, jezuita. Mimo dnia roboczego kościół wiernymi był prawie zapełniony.”
Należy wspomnieć, że czerwiec 1987 r. był miesiącem nie tyko wielkiej uroczystości naszego kościoła lokalnego – konsekracji kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Był również miesiącem II Krajowego Kongresu Eucharystycznego pod hasłem „Do końca ich umiłował.
Gościliśmy w polskiej ziemi Ojca Świętego Jana Pana II w dniach od 8 do 14 czerwca. Była to trzecia pielgrzymka Papieża do Polski.
Skończył się czas budowy kościoła – budowli. Wiele prac jeszcze podjęto w latach 1987 – 2007. Nasza świątynia staje się coraz piękniejsza, bogatsza. Rozpoczął się czas budowy Wspólnoty Parafialnej, która ciągle się wspaniale rozwija pod przewodnictwem naszego Proboszcza ks. Franciszka Drendy.

wstecz